Bijna dertigduizend McDonald's-restaurants over de hele wereld, die dagelijks meer dan vijfenveertig miljoen bezoekers bedienen, danken hun verbazingwekkende succes aan Ray Crock. Deze ondernemende man op tweeënvijftig jaar besloot zijn leven volledig te veranderen, vertrouwend op de oprichtende broers die helemaal niet droomden van een grootschalig zakelijk project. En vandaag is de hele wereld gewoon ondenkbaar zonder dit wereldwijde netwerk van restaurants, dat de levensstijl van veel mensen kon veranderen.
Kies je recept
De oprichters van de gelijknamige restaurantketen - de gebroeders McDonalds - begonnen hun bedrijf in 1940. Nadat ze hun eerste instelling hadden geopend, veranderden ze het traditionele menu voor die tijd aanzienlijk. Van de gebruikelijke 25 gerechten bleven alleen frites, hamburgers, chips, taarten, koffie en milkshakes over. Het belangrijkste idee was om de verkoop te verhogen door middel van snel koken en service. Bovendien werden zelfbediening, modernisering van de keuken en een aanzienlijke prijsverlaging ingevoerd.
Het is interessant dat in die jaren alleen mannen in de vestigingen van de gebroeders McDonald's werkten, omdat de meisjes door de eigenaars uitsluitend werden gezien als een bron van werk dat het personeel afleidde. Het restaurant van McDonald's begon zeer snel te bloeien vanwege het feit dat de oprichters zeer nauwkeurig de verlangens van mensen in de oorlog en naoorlogse tijd bepaalden. En het wereldberoemde logo van de restaurantketen verscheen halverwege de jaren 50 van de vorige eeuw.
Ray Crock en McDonald's
Verkoopmanager Ray Crock bracht zeventien jaar papieren bekers van een bekend bedrijf door. Toen besloot hij zijn eigen bedrijf te starten, het opnieuw profileren voor de verkoop van ijsproductie-eenheden. In een nieuwe poging kon hij de intense concurrentie niet doorstaan en opgebrand. Precies op het moment dat hij door het land reisde op zoek naar de realisatie van het potentieel van zijn zakenman, kwam hij met interessante informatie dat een klein restaurant tien eenheden voor ijs tegelijk bestelde. Dit moment werd beslissend in zijn verbluffende carrière.
Nadat hij het adres van dit instituut had vernomen, ging Ray Crock zonder na te denken in zijn eigen auto naar Californië. Nu wachtte de McDonald's op wereldwijde verandering.
Franchise verkoop
Het café langs de weg in McDonald's in het kleine San Bernardino verraste Ray onmiddellijk met zijn wegwerpschalen, metalen keukenrekken, een bescheiden menu, zeer lage prijzen en een snel onderhoudssysteem. Na het eerste gesprek met de gebroeders MacDonald besefte een ervaren 'verkoper' onmiddellijk dat de eigenaars van een unieke vestiging niet serieus wilden uitbreiden en in het algemeen zaken wilden doen zonder investeerders aan te trekken. Ze verkochten hun eigen risico dat de markt eiste voor een verspilling van twee en een half duizend dollar, helemaal niet geïnteresseerd in het verdere lot van deze restaurants en geen eisend percentage van de winst.
Ray realiseerde zich snel hoe het bedrijf op koers moest komen en stemde met de gebroeders MacDonald in met een nieuw franchiseverkoopsysteem. Nu werd het relatieschema op een andere basis gebouwd. De franchise werd gedurende twintig jaar verkocht voor $ 950, met een percentage van de winst voor het gebruik van het merk, het logo en het snelle servicesysteem, dat werd gedeeld tussen de oprichters en Krok.
Ondanks het toenmalige systeem van franchisecirculatie, dat slechts een eenmalig geldbedrag voor hun verkoop voorzag, overtuigde Krok de MacDonalds dat het mogelijk was om een stabiel inkomen en de distributie van het netwerk door het hele land te verzekeren. Bovendien wilde hij niet in franchises handelen op de voorwaarden van hun implementatie in grote gebieden, en sloot hij alleen een deal met restauranthouders die door hun activiteit bewezen dat ze hun merk konden vertrouwen op hun reputatie.
Ray Kroc nam een zeer verantwoordelijke houding aan bij de uitvoering van een grootschalig project en bewaakte zorgvuldig de kwaliteit van gekochte producten door restaurants in het McDonald's-netwerk. Hij begreep dat grote investeerders niet graag een licentie voor individuele vestigingen kochten, in plaats van bijvoorbeeld voor een staat, terwijl ondernemers met beperkte financiën niet tevreden waren met de twintigjarige geldigheid van de franchise in plaats van onbepaalde voorwaarden. Daarom kreeg hij geduld en was hij tevreden met het bescheiden resultaat van het debuutjaar in achttien verkochte franchises.
Sanford Agatha en Ransom of McDonald's Founding Brothers
Het succesverhaal van de McDonald's-restaurantketen dankt een gelukkige gelegenheid toen Krok een andere franchise verkocht aan journalist Agatha, die een bepaald bedrag had gespaard en een klein bedrijf wilde beginnen. Een pas geboren zakenman besloot een restaurant in de stad Vokegan te openen, waarvoor hij een franchise, apparatuur kocht en de bouw betaalde. En in mei 1955 werd dit kleine restaurant geopend en begon het, tot verbazing van veel mensen, onmiddellijk te genieten van de enorme populariteit van de lokale bevolking. Oorverdovend succes werd geassocieerd met een maandelijkse winst van de instelling, gelijk aan dertigduizend dollar, wat helemaal niet kenmerkend was voor dit soort activiteiten. Al snel werd Agate eigenaar van een luxe landhuis en begon op een grote manier te leven.
Dit verhaal vloog snel over bijna het hele land en inspireerde vele ondernemende mensen met kleine besparingen om het beproefde pad te nemen. Sinds die tijd had Croc geen tekort meer aan klanten. De regeling werkte als een klok en garandeerde franchise-eigenaren een terugverdientijd in zes maanden. Nu is door alle eigenaren van vestigingen strikt voldaan aan de voorwaarden om te voldoen aan de strenge normen van het McDonald's-netwerk.
In 1961 kwamen de oprichters van de McDonalds overeen Krok over te halen om hem zijn bekende merk en het recht om alleen de franchise te beheren te verkopen. Het M-logo werd gewaardeerd op $ 2, 7 miljoen, waarvoor Ray een serieuze lening nodig had om te kopen. Een veilige oplossing voor deze situatie hielp de financier van de restaurantketen Harry Sonneborn, die na een reeks tegenslagen vermoedde het eigendom van alle restaurantgrond en gebouwen te krijgen.
Harry was in staat om voor crediteuren zo'n chique businessplan te 'tekenen' waarin hij hen overtuigde om niet in fast food, maar in onroerend goed te investeren. Na het benodigde bedrag te hebben ontvangen, besloot Krok snel met de MacDonalds en begon hij zijn eigen bedrijf te ontwikkelen.