Rijst is de basis van een dagelijks voedingspatroon voor meer dan de helft van de wereldbevolking. Azië wordt traditioneel beschouwd als de geboorteplaats van rijst, omdat in het moderne Thailand en Vietnam de rijstcultuur voor het eerst werd verbouwd.
Kies je recept
Rijst bezet met recht een van de toonaangevende plaatsen in de culinaire tradities van de volkeren van de wereld. Een hoge voedingswaarde en gemakkelijke compatibiliteit met andere producten zijn de belangrijkste eigenschappen van rijst. Rijst is zeer nuttig voor het menselijk lichaam, omdat het niet alleen de energiekosten aanvult, maar ook een aanzienlijke hoeveelheid eiwitten, koolhydraten en mineralen ontvangt, en tegelijkertijd heel weinig vet bevat.
Hoe meer rijstkorrel werd verwerkt, hoe minder mineralen en vitamines erin achterbleven. De structuur van rijst is hetzelfde, ongeacht de variëteit.
In de medische praktijk wordt rijst altijd gebruikt bij de behandeling van aandoeningen van het spijsverteringsstelsel. Het helpt ook bij diarree. Daarnaast wordt aangenomen dat het gebruik van rijstzemelen het risico op maagdarmkanker helpt verminderen.
Thiaminedeficiëntie is wijdverbreid onder mensen die zich voornamelijk voeden met witte rijst. Desalniettemin bevat zo'n nuttige zemelenschaal, die wordt bewaard tijdens de verwerking van bruine rijst, ook een deel van stoffen die schadelijk zijn voor de menselijke gezondheid, zoals fytinezuur, dat het assimilatieproces van calcium en ijzer "remt".
Zetmeel, dat in aanzienlijke hoeveelheden in rijst zit, wordt langzaam opgenomen en verteerd, waardoor een constante toevoer van glucose wordt gegarandeerd, en dit maakt het mogelijk de bloedsuikerspiegel bij diabetespatiënten onder controle te houden.
Rijst is een glutenvrije cultuur en daarom is het erg handig voor mensen met tarwe-intolerantie (darminfantilisme, coeliakie of de ziekte van Herter-Heibner). Dit is uitermate belangrijk voor zuigelingen, omdat ze nog niet voldoende activiteit van de enzymen in de darmen hebben gevormd en pap met gluten coeliakie kan veroorzaken. Volgens de voedingsregels krijgt het kind rijstepap in melk, omdat melk het verrijkt met veel hoogwaardige eiwitten, mineralen en vitamines en het bovendien lekkerder maakt. Het is rijstepap die wordt aanbevolen door voedingsdeskundigen voor jonge kinderen. Maar het mag niet eerder dan 4, 5 maanden worden toegediend. In zeldzame gevallen kan het vanaf twee maanden worden toegediend, meestal met regurgitatie. Bijvoeding begint in kleine porties van een theelepel.
Veel voedingsdeskundigen raden aan om rijstdagen te vasten. Rijst bevat een kleine hoeveelheid natrium (het kan vocht in het lichaam vasthouden), maar veel kalium (het draagt bij aan de eliminatie van natrium) en rijstkorrels bevatten 8 essentiële aminozuren. Het is voldoende om eens per week een rijstdag te regelen voor gemakkelijk verlies van maximaal 1 kg lichaamsgewicht - overtollige vloeistof en eindproducten van de stofwisseling.