Elk land ter wereld heeft lekkernijen die het proberen waard zijn. In Rusland zijn dit dumplings en vinaigrette, in Frankrijk - croissants en foie gras, in Thailand - exotisch fruit vol vitamines. Maar er zijn zo specifieke gerechten en producten dat je ze met de grootste zorg moet proberen. Zo is er in Frankrijk een soort kaas die naar sokken ruikt. In Thailand is zo'n specifieke delicatesse durian.
Kies je recept
Durian ziet er behoorlijk angstaanjagend uit: het fruit is groot (het gewicht kan oplopen tot 10 kilogram), de schil is groenbruin van kleur met grote stekels, wat het transport van durian enorm kan bemoeilijken.
Op internet vind je een groot aantal recensies en artikelen over deze tropische vreemdeling, en elke auteur van een recensie of artikel merkt een specifieke, direct misselijkmakende geur van deze vrucht op. Iemand zegt dat het naar bedorven haring ruikt, voor iemand wordt de geur geassocieerd met de geur van rotte eieren. De ongelooflijke persistentie van deze geur wordt ook opgemerkt. Hierdoor kunnen durians niet naar hotels in Thailand worden gebracht, anders krijgt u mogelijk een boete. Om dezelfde reden kun je durian niet vinden in Europese en Russische winkels. Exporteren uit Thailand door individuele toeristen is ook verboden, anders krijgt u een vrij hoge boete.
Ondanks de misselijkmakende geur, merken Thais de goddelijke smaak van durian op, die doet denken aan een zachte vanillecrème. Mensen die durian hebben geprobeerd, adviseren om het met een lepel te eten, maar in geen geval met je handen, anders zal de hierboven beschreven geur je heel, heel lang achtervolgen.
Er moet ook worden opgemerkt dat durian, zoals alle exotische vruchten, allergieën kan veroorzaken. Bent u vatbaar voor allergische reacties, dan is het raadzaam om vooraf te weten of u allergisch bent voor het vruchtvlees van deze vrucht met een specifieke geur en koninklijke smaak.