De jaarlijkse paddenstoelenpluk is van oudsher een traditionele vorm van recreatie voor burgers, bewoners van het platteland en het platteland. De hoofdregel van "stille jacht" is om eetbare paddenstoelen te kunnen onderscheiden van oneetbare paddenstoelen. Meestal is dit niet erg gemakkelijk, vooral niet voor beginners. Er zijn verschillende duidelijke tekenen waardoor zelfs de meest onervaren "jager" een eetbare paddenstoel kan onderscheiden van een oneetbare paddenstoel.
Kies je recept
Gebruiksaanwijzing
1
Houd bij het verzamelen van paddenstoelen rekening met de onderkant van hun hoed, die een sporen dragende laag heeft - een hymenophore. In de regel kan het de vorm hebben van platen, vouwen, ruggen en buizen. Dus bij de lekkerste en gezondste eetbare paddenstoelen, zoals boletus, boletus, vlinders en eekhoorntjesbrood, zit er een laagje buisjes onder de hoed. Onder paddenstoelen met een buisvormige hymenofoor zijn oneetbaar uiterst zeldzaam.
2
Er wordt aangenomen dat paddenstoelen die op hout groeien ook relatief veilig zijn. Onder hen kunnen ook giftige vertegenwoordigers worden gevangen, maar deze onderscheiden zich in de regel door een bittere smaak en een onaangename geur.
3
Een van de meest populaire paddenstoelen, wit, heeft verschillende gevaarlijke giftige dubbels. Besteed aandacht aan de paddestoelhoed. Het is wit in het eetbare en roze of rood in het oneetbare. Als je twijfelt of je de paddenstoel niet in de mand kunt doen, breek dan de hoed. In een valse porcini-paddenstoel wordt hij donkerder en in een eetbare paddenstoel verandert hij niet van kleur wanneer hij wordt gebroken.
4
Eetbare paddenstoelen zijn te onderscheiden van valse paddenstoelen door op de paddenstoelen te letten. Bij gewone paddenstoelen zijn ze bruin van kleur en bij giftige paddenstoelen heeft de hoed een groene of rode tint. Bovendien zit er een speciale ring op de poot van elke honingzwam die niet voorkomt in oneetbare paddenstoelen. Eetbare paddenstoelen hebben een aangenaam paddenstoelenaroma en oneetbare paddenstoelen hebben een nare aardse geur.
5
Eetbare hanenkam verschilt van vals van kleur. De giftige paddenstoel heeft een felgele of oranje tint, hij is soepeler en nauwkeuriger dan de eetbare hanenkam.
6
Een dodelijke giftige paddenstoel is de bleke fuut. Elke paddenstoelenplukker moet haar uiterlijk onthouden. De poot van een bleke paddestoel groeit uit de "pot", er zit een doorschijnende ring op. De dop van deze giftige paddenstoel is meestal wit, lichtgroen of geelachtig, met het midden meestal donkerder dan de randen.
7
Het is natuurlijk beter om op "stille jacht" te gaan met een ervaren paddenstoelenplukker, die op het eerste gezicht een eetbare paddenstoel kan onderscheiden van een oneetbare paddenstoel.